از راههای مهم برای اصلاح و بازسازی کودکان معاشرت و بازی با آنهاست. کودکان معمولا بخشی از اوقات شبانه روز خود را صرف بازی می کنند و از طریق ضمن کسب آمادگی برای مواجهه با مسائل زندگی و آشنایی با راه و رسم آن، بخشی از ناسازگاریها و نابهنجاریهای خود را از دست داده و موجبات رشد همه جانبه شان فراهم می شود.

طفل چه تنها و چه میان جمع دائما در جست و خیز، دویدن، خندیدن، گریستن، حرف زدن، ادا در آوردن، ساختن، ویران کردن و ... است از این و آن در همه امور و مسائل تقلید می کند، بر این اساس حواس خود را مهارت می بخشد، به میزان توانایی و نیز نقاط ضعف خود پی می برد، از اسرار جهان و پدیده ها سر در می آورد، موضع خود را در برابر امور و جریانات مشخص می کند و ...

هدف کودک از بازی

اینکه طفل در بازی خود چه هدف یا اهدافی ار تعقیب می کند پاسخ روشن است. غرض او تفریح، سرگرمی، وقت گذرانی، شناخت جهان، فرار از غم ها و کدورتهاست، از طریق آن اوقات خالی و اضافی خود را پر می کند، خود را از حال تنهایی و اعتزال بیرون می آورد. کودک از طریق بازی می کوشد نیروهای ذخیره ای را که در درون دارد مصرف نماید، عقده ها و اندوههایی که در طول مدت روز یا هفته برای او پدید می آید از میان بردارد، انتقام خود را از کسانی که به او ظلم کرده اند بگیرد، همکار و همراه و دوست و معاشری برای خود پیدا کند و تنها نباشد.

او از طریق بازی می خواهد خودش را نشان دهد، زور و قدرت و امکان و عرضه خویش را بیازماید، از اسرار جهان سر در آورد، هماوردهای خود را بشناسد، خوش باشد، خوش بگذراند، عقده تکانی نماید، چیز بیاموزد و ...

فواید بازی

بازی برای طفل نقش حیاتی دارد، کودک آنچنان به آن علاقه مند است که حتی پس از کارهای طولانی و خسته کننده به آن پناه می برد و خستگی خود را با خستگی ها ی ناشی از آن رفع و جبران می کند.

بازی موجبی برای پرورش روح و سببی برای سرور و انبساط خاطر کودکان است ، در سایه ی آن صفات اخلاقی و اجتماعی فراوانی را می توان به او آموخت نیز می توان روح همکاری ، دوستی ، صمیمیت ، فرماندهی و انضباط را در او پدید آورد.

در ضمن بازی می توان به کودک درس اخلاق داد ضوابط و مقررات را به او تفهیم کرد ، قواعد و راه و رسم زندگی را به او آموخت و از او عملاً خواست که رعایت حال جمع را کرده و اصول و ضوابط مورد قبول جامعه را پذیرا گردد.

کودک در ضمن بازی در می یابد که برای موفقیت نمی تواند تکروی کند ، اگر بخواهد در کار و زندگی خود موفق باشد لازم است فعالیت خود را در جهت درخواست دیگران صرفنظر کند و در طریق ایجاد وضع مطلوب باشد.

بازی در گروه باعث پرورش وجدان فردی است که در زندگی کودک نقش عمده ای بازی می کند ، حدود آزادی او را مشخص می نماید ، راههایی که برای ادامه ی حیات باید برگزیند برای او معین می نماید.
و به طور خلاصه از راه بازی می توان ضوابط و مقرراتی به کودک آموخت ، ناسازگاری های او را می توان اصلاح کرد ، نابسامانی های او را سر و سامان داده و به راه عقل و اندیشه و پذیرش انضباط انداخت.