بسیاری از بازیها برای کودک آموزنده اند. طفل در ضمن آن یاد می گیرد که چگونه در بین جمع زندگی کند، چه ضوابطی را برای زندگی در نظر داشته باشد، در درگیریها، در معرکه زندگی چه موضعی و چه راه و روشی را در پیش گیرد.
بازیها افراد را با مقررات و ظوابط زندگی آشنا می کنند، روح سازگاری را در آنها پدید می آورند و فنون زندگی جمعی را عملا یاد می دهند. کودک در سایه ی بازی در می یابد که همیشه نمی تواند از طریق اعمال خشم به پیش برود، در همه جا نمی تواند عصبانی شود و نظرات خود را اعمال نماید، همیشه نمی تواند دیگران را وادار به تسلیم خواسته های خود کند بلکه در مواردی هم لازم است تسلیم خواسته های دیگران باشد به خصوص که آن خواسته ها به حق باشند.
بازی به کودکان می آموزد که زندگی یک داد و ستد است در ازای دریافت خدمتی باید خدمتی برای دیگران انجام داد، اگر چیزی از کسی می گیریم باید چیزی هم کتقابلا به او بدهیم وگرنه اجتماع وجود ما را تحمل نخواهد کرد و ما را افرادی مزاحم و انگل و حتی مفت خور به حساب خواهد آورد.
برخی از بازیها در افراد سازگاری شغلی پدید می آورند و افراد را علاقمند می سازند که تن به کاری و شغلی دهند یا مقدمات آن را فرا گیرند به طوری که در آینده با چشمی باز وارد دنیای کار و مشاغل گردند، نیز آنان در حین بازی در می یابند چه کاری مفید و چه کاری مضرّ است، چه اقدامی خطرناک و چه اقدامی بی خطر است، و بالاخره بازی افراد را وا می دارد که تن به پذیرش و صلح دهند و دریابند که همیشه نمی توان راه جبر و فشار سلطه خود را بر دیگران اعمال کرد.
بازی برای آموزش راه زندگی
